خاطرات

علی‌اکبر لبافی، بهمن ۹۵ اتوبوس ساعت ۸:۱۰ صبح ۱۳ بهمن از خیابان دهقان (کوکاکولا) با ۱۰ دقیقه تاخیر شروع به حرکت کرد.

علی‌اکبر لبافی، مهرماه ۱۳۹۵ پس از نشر عکس‌های آقای داود طوسی که از کوه گزواره تهیه کرده بودند و استقبال خوانندگان از آن،

داود کوشکستانی، اردیبهشت ۱۳۹۵ به‌نام حامی تمام بی‌کسان خانه‌ی ما سرآسیاب دولاب، خیابان شیوا، خیابان لرستان، کوچه الله‌پناه، شماره ۱۹ بود.

 غلام‌حسین آذری‌مهر،  اسفند ۱۳۹۴ خیلی کم مهمان به منزل ما می‌آمد. وضع مالی آن‌چنان رضایت‌بخشی نداشتیم که کسی را دعوت به ناهار یا شام بکنیم.

پیندیگ، ۳۱ خرداد ۸۹ خیلی دوست داشتم ناشناس باشم و ناشناس باقی بمانم.

محمد تقی اثباتی، مرداد ماه ۱۳۹۴ – سوئد ۶۱ سال پیش(سال ۱۳۳۳) مدرسه دولتی برگجهان در خانه‌ی فردی نیکوکار از طایفه طوسی، و در محله بسداقون دایر بود.

علی اکبر لبافی، ۱۷ فروردین ۱۳۸۹ در کوچه‌ی گلشن سیزده – چهارده نوجوان و هم‌بازی بودیم.

محمدتقی اثباتی، اردیبهشت ۱۳۹۴ فرار بزرگ  نمی‌دانم کلاس سوم بودم یا چهارم، هیچ وقت از مدرسه جیم نشده بودم.

علی اکبر لبافی، ۱۱ بهمن ۹۳ تقدیم به پسر عموی بزرگوارم و خواهرزاده عزیزم آب تنی یکی از تفریحات بچه‌های برگجونی بود. آب تنی را شاید بتوان شنا کردن معنا کرد. اما وضعیت استخرهای برگجونی به گونه‌ای نبود که شنا کردن معنای درستی برای آب تنی باشد. آب تنی بیشتر شبیه آب بازی بود و تنی بر آب زدن.

تصمیم گرفتم راجع به اتفاقی که برایم افتاده بود و ماجرای سه حشره بود، مطلبی در بخش خاطرات برگجونی بنویسم. برای پیدا کردن عکسی از آنها به منظور درج در کنار مطالب مذکور، جستجویی در اینترنت کردم. علاوه بر اینکه عکسهایی پیدا کردم به مطالب جالبی در مورد این حشرات برخورد کردم که پیش از پرداختن به شرح خاطره به …

منتظر ماندن در ایستگاه اتوبوس برایم سخت بود. یک ربع انتظار عادی بود، اما گاهی نیم ساعت منتظر می‌ماندم. نه اینکه اتوبوسی نیاید، نه. اتوبوس می‌آمد اما یا جا نبود یا در ایستگاه نگه نمی‌داشت.