علیاکبر لبافی، مرداد ۹۷
پنج نفر آمادگی خود را برای سفر تا سیابند اعلام کردیم.
بیست و یکم مهر ماه سال ۹۶، صبح نه چندان زود از سر پل تنگهمرغ به راه افتادیم. راه آبک، اوندستآب و دره کوشکستان را در پیش گرفتیم. بعد از آبشار دره کوشکستان به کوه وارد شده و راه گردهی کوه پشتچالیمبیری را از کوه پشت کوشکستان در پیش گرفتیم.
طولی نکشید که به گردهی کوه رسیدیم. جایی که از محدوده تنگه و شوراب قلهی کوه تصور میشود، بسیار نزدیک بود و به زودی به آن رسیدیم. جایی که از آن منطقه شوراب و تنگه و محدوده تنگههای اندار و میانرود و از دورتر مناظر روستا به خوبی دیده میشد.
اگرچه این نقطه از پای کوه قلهی کوه به نظر میرسد، اما این قسمت جایی است که شیب گردهی کوه کاهش مییابد ولی ارتفاع کوه کماکان رو به افزایش است. کوه بین دره کوشکستان و رودخانه سرشن کوهی است کشیده که نام مشخصی ندارد. چرا که از سمت جنوب به آن پشت کوشکستان و از غرب و شمال به آن پشت چالیمبیری گفته میشود.
این کوه مسیر جای مشخص و مهمی نیست و به همین دلیل کمتر اتفاق میافتد که افرادی بر فراز ان رفته باشند. این کوه در اثر فعالیتهای کوهزایی و فشار لایههای زمین و با شکست لایهای سنگی رو به بالا حرکت کرده و در نقاطی لایههای سنگی زوایهای در حد ۹۰ درجه و عمود دارند.
این وضعیت سبب ایجاد شیب بسیار تند در ضلع شمالی کوه و مشرف به سرشن و دره کناررود شده است. این منطقه که پشت به آفتاب(نسار) است به نسوم چادووَگ مشهور است. تردد در این منطقه در تابستان هم بسیار سخت است چه رسد به زمستان. اما در یکی از روزهای تعقیب و گریز روستاییان برای شکار کردن کل و بز کوهی تعدادی از جوانان روستا این مسیر را در زمستان در پی شکار رفتند.
کوه پشت چالیمبیری تقریبا در محل شروع رگه صخرههای سیاه معروف به سیابند به کوه پشتسیابند پیوند خورده و پایان میپذیرد. کوه پشت سیابند دو قله دارد که قله شمالی بلندتر و قله جنوبی کوتاهتر است. پشت این قلهها مشرف به درهای است که در انتهای روستای لواسانبزرگ قرار دارد.
در این مسیر سری هم زدیم به چاه سیابند. چاهی که درباره آن به تفصیل در مقالهای سخن گفتهام. در راه بازگشت این بار موفق شدیم بقایای سنگ نقشخنجری را پیدا کنیم. متاسفانه به دلیل وضعیت خاص منطقهای در محدوده چال وهرون و وجود سنگی که روی آن نقش خنجر وجود دارد، افرادی برای یافتن گنج و زیرخاکی همواره آنجا را حفاری و زیرورو کنند. مدتها بود که این سنگ مفقود شده و زیر خاکهای حفاری مدفون شده بود. این بار اما سنگ نقشخنجری سر از زیر خاک بیرون آورده بود.
بعد از خوردن آب از چشمه چال وهرون از دامنهی پرشیب آفتابکوه به سمت دره کوشکستان برگشتیم و از مناظر بکر دنبال کوشکستان بهره بردیم. صخرههای زیبا، چشمهای که به واسطه گیاهان و سنگ منطقه آب خونینرنگی داشت، تک درختان کف رودخانه و درخت عروس زیبایی که در فصل پاییز بسیار زیباست.
مسیر ۷٫۵ کیلومتری و با تغییر ارتفاعی در حدود ۸۲۰ متر، عصر روز ۲۱ مهرماه پایان یافت.
سلام و خسته نباشید به شما دوستداران طبیعت برگجون
من مسیر تقریبا مشابهی را قبل از انقلاب به تنهایی رقتم و رسیدم به دامنه گاوبینی بالاتر از چشمه کنار رود.
اونجا فرامرز پسر مرحوم مش رجب (خونشون درست سر پیچ دشتها به پاده بود) رو دیدم که چوپانی میکرد.
به اصرار فرامرز شب رو آنجا موندم. خیلی خوش گذشت و خاطره خوبی شد.